Theatervoorstelling 'Kleine Sofie'!

Op 29 december ben ik samen met Tahnée, Judith, Ellen, Evelien en Kathleen naar een poppentheater in de Stadsschouwburg in Sint-Niklaas  gaan kijken. Het was een prachtige 'kinder'voorstelling die toegankelijk was voor kinderen vanaf 5 jaar.

Sofie is ziek en ligt allang in bed. Die avond kan ze de slaap maar niet vatten. In het huis is het stil, kloktikkend stil. Plots hoort Sofie geluiden en tot haar grote verwondering ziet ze ook beweging. Sofie kan het haast niet geloven. Haar poppen komen tot leven! Haar bloedeigen kater, Terror, en haar andere lievelingsknuffels Wapper en Beer gaan op stap, de wijde wereld in.

Sofie wil doodgraag mee op avontuur! Ze wil mee de meest wilde avonturen beleven voor het te laat is!' Samen met Terror, Wapper en Beer vertrekt Sofie op een avontuurlijke reis waar ze zowel erg leuke als minder leuke avonturen zal meemaken, net zoals het er in de werkelijke wereld ook aan toe gaat.

Sofie geniet met volle tuigen van de reis. Na haar reis beseft ze eindelijk wat er in de wereld allemaal te koop  is en wat de wereld haar te bieden heeft... Zoveel!

Het sprookje speelt zich af tussen Sofie haar wensdroom en de (droevige) werkelijkheid waarmee ze geconfronteerd wordt. Beiden werelden worden op een bijzondere manier weergegeven omdat er een 'mooi' contrast onstaat tussen oprechte vreugde en onvermijdelijk verdriet.

In dit stuk is er een voortdurende wisselwerking op het gebied van personages. De personages in het stuk worden op drie manieren uitgebeeld. Er is van elk personage zowel een grote als een kleine pop die elkaar voortdurend afwisselen maar ook echte personen spelen soms een personage uit het stuk. Dit kon je erg duidelijk zien aan hun klederdracht (ze droegen net hetzelfde als de poppen). De grote poppen waren bekpoppen terwijl de kleine popjes stokpopjes waren die boven een doek verschenen en bediend werden door een acteur.

Kleine Sofie is opgebouwd uit twee lagen en is daardoor uiterst geschikt voor alle leeftijden. Van de allerkleinsten tot een ouder publiek, het is een echt familiestuk. Het gebruik van zowel grote als kleine poppen maakt het voor kinderen erg leuk. De betekenis van de dood is in dit stuk erg gecamoufleerd. Dit maakt het stuk zo sterk dat het alle leeftijden kan doen lachen en ontroeren.

In dit stuk is er een voortdurende wisselwerking op het gebied van personages. De personages in het stuk worden op drie manieren uitgebeeld. Er is van elk personage zowel een grote als een kleine pop die elkaar voortdurend afwisselen maar ook echte personen spelen soms een personage uit het stuk. Dit kon je erg duidelijk zien aan hun klederdracht (ze droegen dezelfde kledij als de poppen). De grote poppen waren bekpoppen en de kleine popjes stokpopjes.

De latexpoppen en de kostuums waren tot in de puntje verzorgd. Het zag er allemaal heel groots en fantasierijk uit.

Ik vond het fantastisch dat de poppen gecombineerd werden met echte acteurs. Ik denk dat het heel moeilijk is om poppen te laten inspelen op echte personages. Tijdens dit stuk is dit heel goed gelukt. Ik heb er met volle teugen van genoten, het is een voorstelling die ik heel graag zou gaan kijken met mijn klas. Aan deze voorstelling kan je ontzettend onderwerpen koppelen in de klas. Bijvoorbeeld dromen, verdriet, dood gaan,...

Kortom een voorstelling om nooit meer te vergeten! Een echte aanrader!

Tot later bloggers!